Tuż po porodzie, gdy hormony buzują w krwioobiegu świeżo upieczonej matki, może jej umknąć wiele istotnych aspektów związanych z troską i pielęgnacją nowo narodzonego dziecka. Wygląd noworodka tuż po urodzeniu może nieco zaskoczyć rodziców maleństwa. W filmach przedstawiany jest piękny, uśmiechnięty bobas z przepiękną cerą. Rzeczywistość odbiega nieco od tego z ekranów telewizyjnych. Noworodek tuż po porodzie ma różową skórę, podpuchnięte powieki, może mieć zniekształconą główkę oraz zaskórniki, które dość szybko zanikną. Z upływem czasu, wygląd i rozwój noworodka zmienia się. Początkowo dziecko nie rozróżnia kolorów, widzi jedynie biel i czerń, po około miesiącu zaczyna widzieć pozostałe kolory. Noworodek słyszy od razu po urodzeniu, jednak jest on przytępiony w pierwszych dwóch kwartałach jego życia. Niemniej noworodek potrafi już rozróżniać głosy i twarze rodziców. W pierwszym miesiącu noworodek przybiera na wadze około 700 gramów. Dwumiesięczne dziecko jest już bardziej ruchliwe, potrafi utrzymać główkę leżąc na brzuszku. Powoli normalizuje się jego czas karmienia, a przerwa między posiłkami wynosi średnio 3 godziny. Niestety w tym okresie życia dziecka zaczynają pojawiać się również kolki. Trzymiesięczny noworodek śledzi wzrokiem osoby znajdujące się w jego otoczeniu, skupia wzrok na przedmiotach, zaczyna samo przewracać się na bok. W czwartym miesiącu życia, dziecko trzyma już sztywno główkę oraz chwyta podawane mu przedmioty. Rozwój noworodka jest już zauważalny gołym okiem. Dziecko ma już stałe pory karmienia oraz śpi w ciągu dnia w ustalonych porach, a w nocy przesypia ponad 5 godzin bez przerwy. W kolejnym miesiącu noworodek zaczyna chwytać się za stopy. Zaczynają wyrastać pierwsze ząbki, przez co dziecko może gorączkować i być niespokojne. Ulgę przyniosą specjalne maści na ząbkowanie, a także gryzaki. Gdy u dziecka pojawi się temperatura, należy podać paracetamol. Półroczne dziecko potrafi usiąść podciągane za palce. Jego zdolności motoryczne są już zdecydowanie lepsze, potrafi przekładać zabawkę z rączki do rączki. W kolejnych miesiącach życia dziecka należy stopniowo urozmaicać jego jadłospis. Można podawać starte jabłuszko, marchewkę, delikatną kaszkę lub kleik ryżowy. W dziesiątym miesiącu życia dziecka możemy już przygotowywać je do chodzenia i powoli pionizować. Jeśli dziecko jedynie raczkuje, nie ma powodu do zmartwień, widocznie potrzebuje nieco więcej czasu żeby nabyć nową umiejętność. Niemowlę potrafi samodzielnie pić ze specjalnych buteleczek oraz zrobić pa-pa. Roczne dziecko je zdecydowanie mniej, gdyż następuje zwolnienie jego wzrostu, potrafi już poruszać się samodzielnie. W tym okresie, warto zacząć traktować małego domownika, jak równego członka rodziny i wyznaczyć mu jego miejsce przy stole, a podczas wspólnych posiłków stawiać przed nim jego jedzenie oraz kubeczek. Warto również oswajać go z innymi dziećmi. Pamiętaj jednak, że przede wszystkim twoje dziecko potrzebuje kochających rodziców, nie przejmuj się jeżeli coś ci nie wychodzi, wszak nie od razu Rzym zbudowano.