Kolka u niemowlaka – co robić? To pytanie nurtuje ogromnie w szczególności tych rodziców, którzy wychowaniem i dbałością o swoja pociechę zajmują się po raz pierwszy. Kolka u małego dziecka bywa trudna do zniesienia nie tylko dla malucha, ale również i dla jego rodziców. Jest to dość powszechna dolegliwość, z którą tuż po narodzinach potomka zmaga się wielu rodziców. U zdecydowanej większości dzieci problemy z kolkami rozpoczynają się mniej więcej w okolicach i 3 tygodnia życia. To ile trwają uzależnione jest do indywidualnych predyspozycji danego organizmu oraz sposobów stosowanych przez rodziców do walki z tą niekomfortową dla obu stron dolegliwością. Po czym poznać, że dziecko zmaga się właśnie z kolką? Charakterystyczne dla tej dolegliwości są bóle brzucha i towarzyszące temu silne podkurczanie nóżek malucha, wzdęty brzuszek oraz nagłe napady płaczu. W przypadku tej dolegliwości niezależnie od stosowanych trików rodzice wielokrotnie mają bardzo duży problem z tym, że uspokoić choć trochę malucha. Kolki dostarczają dzieciom tak silnych bólowych dolegliwości, że niejednokrotnie dziecko straszliwie się wygina, a rodzic ma dość duży problem z jego utrzymaniem. Choć często słyszy się, że ataki koli następują wieczorami i późnym popołudniem, to jednak nie jest to reguła, gdyż u każdego malucha może to wyglądać zupełnie inaczej. U większości dzieci kolki mijają około 3 miesiąca życia, nie pozostawiając jakichkolwiek śladów w przyszłości. Nawet sami lekarze nie do końca są w stanie określić bardzo dokładnie co przyczynia się do powstawania tych dolegliwości. Najbardziej prawdopodobnym jest, że przyczyną powstawania kolek jest nieprawidłowa motoryka jelit. Problemem jest również niedojrzałość jelit małych dzieci. Choć nie zostało to jeszcze oficjalnie potwierdzone, bardzo często pojawiają się przypuszczenia, że wpływ na powstawanie kolek ma zbyt wysokie napięcie nerwowe u rodziców, co odbija się negatywnie na układ nerwowy małego dziecka. Najpewniejsza diagnoza czy mamy doczynienia z kolką czy też nie można potwierdzić dopiero, gdy wyeliminowane zostaną wszystkie pozostałe możliwe przyczyny do płaczu. Często płacz dziecka spowodowany jest zapaleniem ucha, mylony jest przez rodziców z kolką. Dlatego zawsze warto problemy z nadmiernym płaczem dziecka skonsultować z lekarzem pediatrą. Tu warto pamiętać o tym, że nawet jeśli kolka zostanie zdiagnozowana u dziecka, to jednak nie należy rezygnować z bardzo czujnej jego obserwacji. Mogą się bowiem zdarzyć sytuacje, w których objawom charakterystycznym dla kolki towarzyszą także inne, będące zwiastunem mniej czy bardziej poważnego stanu chorobowego. Kolka choć jest bolesna i trudna do przejścia dla dziecka i rodziców, to na szczęście mija stosunkowo szybo, nie pozostawiając po sobie trwałych śladów. Przede wszystkim rodzice w czasie kolek nie powinni się denerwować – zły nastrój z całą pewnością nie wpłynie na dobre samopoczucie maleństwa. Wyczuwające emocje rodziców dziecko przez ich zdenerwowanie może cierpieć jeszcze bardziej.
